Anijs

Waar in het noordwesten van Europa de jeneverbes een populaire smaakmaker is, wordt in veel Mediterrane landen anijs als hoofdingrediënt verkozen. Anijs geeft een onmiskenbaar indringend, zoet en dropachtig aroma. Van oorsprong werd ook hier een geneeskrachtige werking aan toegeschreven. Tegenwoordig zijn anijsdranken vooral geliefd als dorstlessend aperitief of digestief. Absinth is de meest roemruchte van het stel en kent een roerige historie omgeven door veel mysterie, samenhangend met de zogenaamd hallucinogene werking van het speciale ingrediënt thujon. Andere bekende dranken zijn Pernod en Pastis uit Frankrijk, Griekse Ouzo en Turkse Raki. Al deze dranken hebben met elkaar gemeen dat ze verdund met water gedronken worden. Hierbij gebeurt iets bijzonders: de drank wordt troebel. Dit heeft te maken met essentiële oliën uit de gebruikte botanische ingrediënten, welke niet oplosbaar zijn in water. Dit geldt meteen als een kwaliteitskenmerk: goedkopere versies gemaakt met aroma’s in plaats van de oorspronkelijke ingrediënten zullen niet troebel worden bij menging met water.